Beste mensen, de afgelopen weken hebben we vooral in de centrale woestijn van Australië doorgebracht, de Outback zoals het ook genoemd wordt. Dit is het gebied dat 200 km buiten Perth zich naar het oosten uitstrekt. Eerst is de weg nog even geasfalteerd, maar snel niet meer, dan is er circa 1.200 kms zand met heftige rillen en hobbels, los zand en rotsen om over te rijden. Voor de Bus ook een flink karwei, voorzichtig rijden is de kunst. Behalve een gebroken ventilatorriem en een lekke band bleef het goed gaan. Overigens duurt het dan wel een paar dagen voor we de ventilatorriemen (2) per koerier kregen-alles is ver weg in de Outback. Bij die 1.500 km door de Outback hebben we zo’n 10 dagen tussen overdag 44 graden en ’s nachts 32 graden geleefd! Een bijzondere ervaring. Om de paar honderd kilometer zijn er de Outback Roadhouses, dat zijn bevoorradingsstation, met een winkel , waar je water en dieselolie kunt krijgen, er is ook een kampeerplaats waar je een dagje kunt uitblazen-en wachten op een ventilatorriem! De diverse Roadhouses liggen in het gebied van de Aboriginals en worden daarom in feite ook bestuurd door de Elders, de leiders van de Aboriginals. Je hebt daarom een vergunning nodig om de route door de Outback te rijden, overigens ook om te zorgen dat men weet wie onderweg is zodat men bij vermissingen weet wie dat is.
In de woestijn van de Outback vind je niet alleen maar zand – er is ook lage begroeiing van grasachtigen, mossen, en struiken en in enkele gebieden ook lage bomen. En ook deze spaarzame
begroeiing staat in bloei, want het is zomer – veel bloemen en bloesems zo klein dat ze bijna niet te zien zijn maar ook uitbundig! Onze dagen in de woestijn zijn onvergetelijk geweest, de enorme ruimtelijkheid, de stilte! Een aanrader mocht je nog eens in deze contreien zijn!
Wanneer je in de Outback reist ben je in het land van de Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners die er al meer dan 60.000 jaren wonen of langer. De Europeanen kwamen in redelijk grote getale vanaf 1500 binnen in Australië en ontmoetten deze mensen – op veel plaatsen ging het eerst goed. Toen de koloniale machten steeds meer aanspraak maakten op grond, water en ruimte, en ook op arbeid door de Aboriginals ging het mis! Op Tasmanië werden in conflicten letterlijk alle Aboriginals vermoord, op het mainland veel geweld en dwang – het is een smet op het verleden van Australië. De marginalisering van de Aboriginals is groot, er is weinig onderwijs, grote werkeloosheid, veel drugs. Een klein deel van hen heeft een baan, een groot deel bevindt zich werkeloos in de steden en een grote groep woont in de Outback. De integratie is uiteindelijk minimaal. Officieel probeert Australië de Aboriginals met hun cultuur te erkennen als de oorspronkelijke bewoners van het land, met ook rechten op het land, en deze zijn ook overgedragen. Er wordt veel gedaan om de cultuur van de Aboriginals uit te leggen, te erkennen, maar de Aboriginals, als mensen die eigenaar zijn van die cultuur hebben maar beperkt toegang tot de Australische samenleving. Het lijkt of wel de Aboriginal cultuur geaccepteerd is, maar niet de cultuurdragers in de samenleving, die er de eigenaar van zijn..
Een korte reflectie op een aantal prachtige en intensieve reisweken! Momenteel bezoeken we een collega met wie we in Afrika werkten, Jim en Lynne Mason, dicht bij Melbourne, erg gezellig! We blijven nog een kleine maand in Australië!
Hartelijke groet,
Wim en Willie
10 fotoseries van de Outback reis