Montevideo en vandaar uit naar de steden Colonia del Sacramento, Salto, Tacuarembo en San Gregorio de Polanco en weer terug naar Montevideo!
Reizen in Uruguay per lijnbus is bijzonder aangenaam! Het land heeft geen spoorwegen, behalve de circa 60 km in de omgeving van Montevideo, de hoofdstad. De bussen zijn prima georganiseerd, voor de grote afstanden is er wifi in de bus zodat je onderweg -als je er niet wagenziek van wordt!- reisverslagen kunt schrijven of informatie opzoeken over het land of op de tablet: de cursus Spaans!! Oef, zwaar!! We zijn er verbaasd over hoe weinig Engels er gesproken wordt en hoe moeilijk Spaans voor ons is. Bereiden ons voor op een goede vraag, doch als we antwoord krijgen staan we al snel met handen en voeten verder te praten en met behulp van woordenboekje.
Onze Bus-camper was, zoals we al schreven, in Sao Paolo terecht gekomen vanwege een staking in de haven van Montevideo! Die is nu over en we hebben gehoord dat de containerboot ‘onze’ container heeft opgepikt en op 22 september in Montevideo op de kade zal zetten! Het inklaren zal 2-3 dagen duren en als alles mee zit hopen we komende vrijdag in de Bus rond te rijden! Maar je weet maar nooit!
Door onze busreizen gaan we intensiever met de Uruguezen om dan wanneer je je eigen vervoer hebt. Mensen zijn bijzonder vriendelijk, als we even met een kaart staan te lezen of bij de busterminals (groot!) de weg zoeken is er vaak iemand die hulp aanbied. Bovendien als je een vraag in het Spaans stelt krijg je meestal een niet te begrijpen –rápido – antwoord! We zijn heel benieuwd of we over een paar maanden bruikbaar Spaans zullen spreken!!
Uruguay een bijzonder land vergeleken met z’n grote buurlanden Brazilië en Argentinië. Het land heeft een eigen stijl, anders dan wat je in de andere Latijns Amerikaanse context vindt. Het is klein en mooi, met veel vruchtbaar land, politieke en economisch stabiliteit, met een vriendelijke en relaxte stijl van leven. Wat je niet verwacht van een katholiek land is zijn progressieve wetten m.b.t. legalisering van abortus, gebruik van marihuana, homorechten. Dit is vooral tot stand gekomen onder President Jose Mujica, een bijzonder mens die als president niets geeft om uiterlijk vertoon en zoveel mogelijk op zijn kleine boerderij net buiten de stad te vinden is. Als hij niet naar kantoor hoeft tenminste!! Allemaal kanten die dit kleine Zuid Amerikaanse land tot iets speciaal maken! Blij dat we dit kunnen zien!
Colonia
Colonia ligt precies tegenover Buenos Aires (Argentinië) aan de Rio de la Plata zeearm. ’s Avonds, bij heldere lucht, kun je aan de andere kant BA zien liggen. Colonia is een prachtig stadje, het oude deel is door UNESCO uitgeroepen tot internationaal cultureel erfgoed. Het heeft een hoog Orvelte-gehalte, grote aantallen bezoekers en veel heel oude gebouwen en mooie keien straatjes !
Door een flink aantal slimme uitbaters is hun uitspanning gedecoreerd met een mooie klassieke auto voor de deur!
De naam zegt het al, Colonia is in 1680 door Portugal opgesteld om tegenwicht te bieden aan de macht van Spanje aan de overkant van het water, in Buenos Aires. De verhoudingen tussen beiden was slecht gedurende de eeuwen!
Omdat beide landen over dit deel van de globe rollebolden met strijd en landbezettingen waarbij landjepik niet van de lucht was, kon het gebeuren dat over de periode van ongeveer 100 jaren Colonia 9 keren van ‘moederland’ wisselde! Deze ‘moederlanden’ waren dus Spanje en Portugal! Eén van de grappige overblijfselen is bijvoorbeeld de grote arena voor het stierenvechten (Plaza de Toros), gebouwd door de Spanjaarden, maar tijdens de daarop volgende Portugese regering, nadat één van de torero’s om het leven kwam, werd de ‘sport’ verboden! Nu in verval en op zoek naar nieuwe investeerders!
Salto!
We bussen meer noordelijk en na zo’n 400 km ligt Salto, een flinke grote stad aan de Rio Uruguay! Het belangrijkste vermaak in Salto zijn de warm water bronnen, waar grote aantallen mensen uit het hele land op afkomen! We genieten een dag lang van het ruim 40 graden warme water, ook een warme dag van boven de 30 graden, het is nog vroeg voorjaar in Uruguay! Omdat we graag naar museums en concerten gaan is het een opsteker als er tijdens de dagen dat we in Salto zijn,
het Nationale Staatsballet op bezoek is en vanwege hun 80ste verjaardag een schitterende balletvoorstelling geven: Giselle! Voorzichtig kaartjes gekocht, want dit is wel buiten onze begroting en we hebben een heerlijke avond met een enthousiast publiek.
We wandelen veel in het stadje, verbazen ons over de gemoedelijkheid van het verkeer: er wordt niet getoeterd, langzaam gereden, voetgangers lopen niet door rood …
Ook grappig dat de Uruguayanen een groot respect hebben voor het Nederlandse voetbal! Dat Oranje vrijwel altijd ‘tweedes’ is en in de finale uitgeschakeld wordt met penalties maakt niet uit: als je de grote buren, Brazilië en Argentinië, van Uruguay al voetballend maar een paar keer flink aangepakt hebt! Dat telt nog meer dan het feit dat Uruguay wel twee keer wereldkampioen geweest is!
Tacuaremba
Op de route van onze reis in noordelijk Uruguay blijven we ook een aantal dagen in Tacuaremba, in het noorden. We willen daar naar het museum van Carlos Gardel; de wereldbekende gitarist en tango zanger. Het bijzondere van deze man is dat zijn nationaliteit als Uruguees serieus betwist wordt door Uruguay en Argentinië! Carlos was een adoptiekind …… Het museum is gelukkig vol met de mooie tango muziek, maar verder een gebouw vol bewijs over zijn Uruguayaanse roots, z’n geboortebewijs, schooldiploma’s, afstammingsregisters, krantenartikelen, etc. Overigens was het lastig voor ons om bij het museum te komen, omdat het gevestigd is in de boerderij van z’n familie, 18 km buiten Tacuaremba. Taxi’s zijn peperduur, bussen gaan één keer: ‘s morgens vroeg heen en ‘s avonds laat terug. We vinden een willig oor bij het personeel van het hotelletje waar we logeren voor ons vervoersprobleem. Dan is er gelukkig een reddende engel, de receptioniste, die ons haar brommer leent geeft als we maar om 2 uur ’s middags terug zijn, want dan zit haar dienst erop! Super, om zo geholpen te worden! Grappig moment ook weer: we komen al brommende de twee Franse toeristen tegen met wie we in het hostel woonden in Montevideo, met hun camper in de berm waar ze een hapje eten klaar maken. Ze waren net niet ‘getroffen’ door de staking en hadden hun camper op tijd geklaard! Ze vragen verbluft of we met de brommer vanuit Montevideo zijn gekomen? Zij gaan eerst naar het noorden van Zuid Amerika, wij doen de omgekeerde route en zullen elkaar vermoedelijk weer in Peru tegenkomen! Maar dan zijn we met onze Bus!
San Gregorio de Polanco
Verder gaan we. Aan de Rio Plata besteden we een weekend in San Gregorio de Polanco, een mooi dorp. Bekend om zijn kleurrijke muurschilderingen. Om de paar jaren stellen de bewoners de muren van hun huizen en andere gebouwen en straten beschikbaar voor kunstenaars (internationaal!) waarop prachtige afbeeldingen geschilderd worden! Nu weer op 11-13 oktober, internationale deelname wordt op prijs gesteld! De foto’s laten zien hoe mooi het Polanco-dorp er uit ziet!
Tijdens onze zaterdagavond wandeling door het dorp strijken we neer op een terrasje. We komen met een stel jongelui aan de praat, komen ons helpen met de taal. Er ontstaat een gezellig over en weer belangstellend gesprek. Jongelui vol van de muziekstudie die ze willen gaan doen, hun dromen, prachtig hun openheid. In dat gesprekje kwam ook het Calimero-gevoel nogal eens boven t.a.v. de sterke buurlanden: één van de jongens vertelde meteen over Carlos Gardel die dus bijna ontvreemd wordt door Argentinië, ze vertellen dat een hooggeplaatste Argentijn gezegd had dat de belangrijke Uruguayaanse vrijheidsstrijder Artigas ooit gezegd zou hebben dat hij eigenlijk liever Argentijn geweest had willen zijn! En zo gaat het door, leuk om deze verhalen te horen!
We reizen weer terug naar Montevideo! Onze Bus is 14 dagen onafhankelijk van ons op stap geweest zoals iemand zei! Klopt en we hebben ’m wel gemist ook al was het reizen met openbaar vervoer in Uruguay ook erg prettig!
Een hartelijke groet van Willie en Wim