Argentina, here we come…!

Lieve mensen!

Het was een grappige ervaring om, na alle soepelheid in Uruguay, bij aankomst in de haven van Buenos Aires (BA) de normale strenge grenscontrole procedures door te moeten maken. Inclusief de narcotica snuffelhond die als een speer alle hoekjes en kastjes van onze Bus onderzoekt! Een uur duurt het ongeveer en daarna gaan we op zoek naar een autoverzekering, we hebben het nodig voor ongeveer twee maanden. Na veel speur en zoekwerk lukt het tenslotte via het kantoor van de Automobile Association of Argentina. We krijgen het adres: in het uiterst drukke en bepaald niet vriendelijke verkeer van BA naar het kantoor in het zakencentrum! Parkeren héél moeilijk! We zien dat er bij een bank de zijkant van de weg is afgezet, daar mogen geen auto’s staan…. We overleggen met de security man –in het Spaans!!- en jawel, hij schijft de pilonnen opzij, we parkeren en hij plaatst meteen de pilon weer terug tegen de achterbumper van de Bus! Gered!

Het kost er meer tijd dan we gewend waren …!

Jawel, het verschil met Montevideo is groots: daar bestaan geen files, bijvoorbeeld, verkeer is stil, er wordt niet getoeterd, etc! Okay Argentina, here we come – we passen ons aan! Overigens nog even, er was ook nog een complicatie toen we in het verzekeringsbedrijf probeerden uit te leggen waar we voor kwamen: maar er was niemand van de honderden mensen die Engels sprak! Men maakte ons duidelijk via aan google vertaalprogrammaatje op een mobiele telefoon dat er geen verzekeringen waren voor buitenlandse auto’s voor zo’n korte tijd! De reddende engel was tenslotte een jongeman die toevallig uit een andere afdeling z’n hoofd om de deur stak en er bij gehaald werd! Hij deed verzekeringen van luchtvracht en sprak goed Engels! Aan het eind van de dag, na nogal wat uurtjes stoeien met de BA-werkelijkheid was de polis klaar en voelden we ons vrij om te rijden!

We vinden het aardig om dit soort dingen te vertellen, omdat je soms raar staat te kijken hoeveel tijd iets simpels kost! Zo wilden we twee sim-kaarten kopen, één voor de mobiel telefoon en één voor de mobiele wifi. Dat heeft ons anderhalve dag gekost voor het rond was-dat wil zeggen, we hebben er maar één kunnen kopen! We merken ook dat het personeel in winkels niet zo toeschietelijk is als je weinig of geen Spaans spreekt! Een beetje vergelijkbaar met Parijs waar je vroeger ook niet aan hoefde te komen met weinig of geen Frans. Dat is nu anders!

We ontmoeten Juliana Horowitz weer!

Aan het eind van de dag hebben we een afspraak met Juliana Horowitz, we leerden Juliana en haar vader kennen tijdens de vlucht naar Buenos Aires, een maand eerder! Het weerzien is bijzonder aangenaam, we kletsen een tijdje, haar bagage die zoek raakte en pas naar drie dagen terug kwam, haar werk; ze ontwerpt brillen monturen, etc. Gaan naar het huis van haar ouders, mooi oud klassiek huis, we houden van oud! We blijven het weekend van 2 oktober in BA, ontmoeten veel van haar vrienden, buren en ook familie! We zijn verrast over zoveel gastvrijheid, doen wij dat ook zo in Nederland?? We gaan uit naar één van de grootste stadsparken met talloze soorten rozen, nog een beetje vroeg in het voorjaar en zijn nog veelal in de knop! Maar wel is het aangenaam druk omdat het al enigszins warm is voor de tijd van het voorjaar! Met Juliana en haar vriend David brengen we daar tijd door, David een politiek bewuste cineast die bij de nationale omroep werkt, opgeleid in Cuba! We praten over Zuid Amerika, over Europa, over het grote vertrouwen van Zuid Amerika in Europa’s grote culturele en industriële kracht van de afgelopen 50 jaren, nu verbrokkelend?! David is bezorgt, gelooft in Europa en begrijpt de processen niet die nu gaande zijn.

We gaan naar het graf van Evita Perron, een relatief klein familiegraf vergeleken met veel overdreven graf en mausoleumarchitectuur van de leidende militaire en politieke klasse! Evita Perron was een bijzonder dappere vrouw die in de tijd van staatsterreur in Argentinië dit aan de kaak stelde. Ze overleed aan kanker toen ze nog maar 32 jaar oud was. Haar lichaam ‘verdween’ en werd op en onbekende plaats begraven om politieke redenen, pas na decennia in het familiegraf bijgesteld.

Reisplanning!

In het weekend besteden we veel tijd aan de reisplanning! Ondanks onze aangename extra rondreis in Uruguay is er vertraging. Zullen we wel/niet naar het noordelijke Andesgebied gaan?! De pracht van de Andes daar is indrukwekkend, de afstand echter groot, ver over de 1000 km. We besluiten het toch te doen06 intensieve landbouw, op maandag 5 oktober vertrekken we op tijd. We nemen de weg door de vlakke pampa’s, vlakke uitgestrekte gebieden, veel mooie grootschalige landbouw, veeteelt! Je realiseert je de kracht van dit land, ondanks nog steeds een kwakkelende economie op nationale schaal. We rijden twee dagen en komen dan in het mooie Salta aan! We gaan naar de gemeente camping, een prima plaats met goede voorzieningen! Ontmoeten daar ook weer mensen die we eerder leerden kennen, onderweg! We hebben heel aangename dagen in Salta, voor dat we naar de grote hoogtes in de Andes rijden!

Daarover in ons volgende verslag!

Alle goeds van Willie en Wim

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.