december

3-7 december    Irkoetsk en Baikal

We hadden al dagen uitgekeken naar de stad Irkoetsk aan het schitterende Baikal-meer! De steden waar we in centraal Siberia doorheen kwamen voldoen nogal aan aan het beeld dat we veelal, en soms terecht, hebben van Russische industriesteden: grijs en vervuild! Alle redenen om er niet te stoppen of lang te blijven! Irkoetsk is daarop een pracht uitzondering, het is een stad met veel historie: als handelspost voor de theehandel vanuit/met China,veel exploratie, zelfs tot in Alaska. ep

De eeuwenlange internationale handel creerde een mooie stad, men noemde Irkoetsk wel het ‘Parijs van Oost Siberie’, een stad met nieuwe bouwstijlen, veel houtbouw en mooie architectuur. Aan dat alles kwam twee keer op verschillende manieren, een eind: in 1879 brandde meer dan driekwart van de –houten- stad af, maar deze werd in de jaren daarna in rap tempo weer opgebouwd. De tweede keer was het onomkeerbaar bijna: de Oktober-revolutie, de burgeroorlog  en de capitulatie van het Witte Leger. Een belangrijk moment was de executie van de nu nog steeds populaire Admiraal Kolchak (1920). Er begon de sovjet periode waarin handel werd vervangen door sovjet stijl industrie en wetenschap.

We wonen in het Hostel Admiral, patriottisch vernoemd naar de Admiraal Kolchak! Heerlijk rustig want behalve de beheerder is er niemand, toerisme in deze tijd van het jaar is minimaal. Normaal deel je een aantal voorzieningen samen, zoals keuken en badkamer! Het is koud in Irkoetsk, ‘s nachts rond min 30, overdag min 20! Door de stad zwerven valt bij deze temperaturen niet mee! Doen we wel maar na een half uur of zo zitten we weer in de Bus in de handen te blazen of in een Cafe thee te drinken! Naast het genieten van deze mooie en interessante stad en Baikal meer, zijn er allerlei praktische dingen waar we mee aan de slag moeten. Omdat we vanaf hier het koudste gebied van Siberie ingaan moeten we proberen ‘arctica’-dieselolie voor de Bus te kopen, of ‘winter-dieselolie’. Dat zijn twee dieselolie soorten die niet gaan ‘klonteren’ bij temperaturen van circa -30  tot – 40 graden. Arctica blijkt niet te krijgen te zijn, en de aardige medewerkers van de Volkswagen dealer, die nauwelijks kunnen geloven dat we uit NL zijn komen rijden!, helpen ons met een adres van een pompstation waar in elk geval schone ‘winter-dieselolie’ verkocht wordt! Vanwege de vuile dieselolie en omdat we niet weten hoeveel winterdiesel er onderweg te koop zal zijn in hartje-Siberie besluiten we 100 liter extra in de Bus mee te nemen, genoeg voor 1.300 kms! In de Bus is ruimte omdat we in deze koude dagen niet meer in de Bus slapen. De dieselolie-klus heeft voorrang en pas als dat allemaal geregeld is maken we een reis naar het Baikalmeer. Als we er zijn realiseren we ons hoe groot het meer is: meer dan 600 km lang en 100+ km breed, diepte 1.600 meters en het bevat 80% van het Rusische zoete water! Als je daar staat dan zie je dat door de snelle temperatuurval van de latste weken het relatief warme water warmte afgeeft dat bij deze koude onmiddelijk condenseert, een prachtige sluier zien we opstijgen van het water zover we kunnen kijken!Baikal-damp

We rijden terug van het meer naar de stad, onder de indruk ook van de prachtige bossen in de omgeving! Zie fotos!

Wat nog meer in Irkoetsk!? We waren in het huis van de ‘Decembrist’ Volkonsky, een voorbeeld van hoe een relatief grote jonge militaire en intellectuele grope op een ongeorganiseerde manier in opstand kwam (1825) tegen de Tsaren en de praktijk van de slavenhouderij. Ze werden gearresteerd en verbannen naar Siberie. Bijzonder was dat de meeste van hen na de kwijtschelding van hun straf (1856!) in Siberia gebleven zijn en een grote bijdrage leverden tot onderwijs en kunst.

Toen we uit het museum kwamen liepen we langs een klein theater, we hoorden aantrekkelijke muziek!! Het was koud en we gingen naar binnen, werden hartelijk ontvangen door de artiesten en directeur van Pilgrim-theater, we maakten een praatje, het bleek dat er een generale was voor een optreden van een moderne opera, die avond! Veel thee, veel praten zo goed en kwaad als het kan, want er wordt niet veel engels gesproken in Rusland! De zangers en muzikanten moesten weer verder met hun repetitie, wij worden meegenomen naar de kamer van de theater directeur, Vladimir. Hij verteld over zijn studie in Sint Petersburg, hoe hij naar Irkoetsk kwam, en tenslotte laat hij ons een muzikale bewerking zien en horen de schoonheid van het Baikal meer! Prachtig!

08 Gitaar, zang, veel samenspel met veel emotie en beeldenEvenals de schoonheid van het optreden die avond, een muzikale bewerking van de levensstrijd tussen het goede en kwade in deze wereld en bovenwereld!


Irkoetsk en Baikal, een onvergetelijke omgeving voor ons!

 

8 – 25 december Irkusk – Vladivostok

Lieve allemaal,

Denk niet aan één (1) land als je in Rusland reist …

Nu zijn we op ons laatste reisdoel in Rusland, Wladiwostok aangekomen. De druk van verder-reizen in Siberie is weggevallen! We beleefden intens de grootsheid van dit land, de beelden die er bestaan over Rusland! De grote geexposeerde rijkdommen, uitgestrekte armoede, dominante politieke leiders en de grote Russische geesten -van weleer??, de grote gastvrijheid en vriendelijkheid, de indrukwekkende optredens in theaters en de naargeestige grijze industriele steden, rituele gouden kerken, onbeperkte luxe, en de eeuwige en vergeten houten dorpjes! Oude patriottische forten en luxe paleizen van vandaag! De adembenemende kou, de heldere blauwe lucht, een lage noordpool zon. Rusland is niet te ervaren als één land, maar als een groep landen! Het was allebei: we hebben er van genoten, maar moesten ook wel in staat zijn om er te reizen in november/december! Als we aankomen in Wladowostok hebben we na vertrek uit Lheebroek 14.370 km gereden.

 …. maar aan landsdelen, elk met de behoefte aan eigenheid en internationaliteit…..

Nu in Wladiwostok, Russen die zich Aziaten voelen, verbonden zijn met Japan en Korea! Daar reizen en werken. Half Wladi rijdt in gebruikte auto’s uit Japan, die dus het stuur links hebben. Putin dacht dat het een goed idee was om er een wetsvoorstel door te krijgen dat import van auto’s-met-stuur-rechts verbied (in Rusland is het verkeer rechts). Nadat dit vrijwel direkt leidde tot een opstand heeft hij ingebonden en zijn alle baricades weer verwijderd om vrolijk een gebruikte Toyota, Mazda of Nissan uit Japan te importeren. Dit is exemplarisch voor hoe men over Moskou denkt, meer dan ooit leeft het besef dat het verre oosten van Rusland voor de revolutie een zelfstandige administratieve republiek was. Daarom duurde het ook 5 jaren voordat de Sovjet troepen hier de macht overgenomen hadden (1923) Het gebrek aan sympathie voor Moskou is ook niet toegenomen door het schenken van een extreem grote brug (the Golden Bridge) tussen de eilanden, door Putin tijdens een bezoek.

….. onze kleine internationaliteit en kontakten uit ons vroegere netwerk

In Wladiwostok bleek dat ons netwerk van 35 jaar geleden in Katumba-Tanzania nog aktief was. Van onze Duitse vrienden Anna en Hans Edeling-Unger hoorden we dat een vriend van hen, die in ‘in onze jaren’ de Tanzaniaanse vluchtelingen projecten bezocht, nu de Lutherse kerk leidt in Wladiwostok. Ofschoon we hem niet persoonlijk kenden was het heel prettig om banden aan te halen! Hij is kort na de val van de muur in Rusland gaan werken. De Lutherse Kerk was toen nog een Militair Museum en stond letterlijk vol met kanonnen en ander militair gerei. We mogen gebruik maken van een kamer in het kerkgebouw, we horen elke dag de koren oefenen voor de optredens op de kerstdagen. Overigens is het Orthodox kerst op 6/7 januari! Dan komt er gewoon weer een concert, druk dus hier! We blijven tot 2 januari in Wladi, dan vetrekken wimenwillieperboot naar Japan!

Onze weg over de onbekende siberische ‘winter roads’…..

Ons laatste deel van de reis was een letterlijk een afscheid van Siberie. Onze stop in Ulan Ude, waar we het koude rekord braken met min-34 graden, genoten we van het prachtige stadje! Op het plein in het centrum is alles in de weer om de ijs-sculpturen te maken! Wij waren totaal onder de indruk, daarna merken we dat dit in elk stadje gebeurd! We kunnen 5 minuten foto’s maken, dan gaat het vanwege de kou niet meer, ondanks de handschoenen!! Het valt op dat op groteske wijze en op allerlei manieren de slang is afgebeeld! Het blijkt dat in de Orient calendar het jaar 2013 in het teken staat van de Slang. Het maken van deze sculpturen is trouwens een onderneming! Vrachtwagens brengen de zware blokken ijs die met een kraan worden afgeladen. Worden aan elkaar gemanoevreerd, met water aan elkaar gevroren. De kunstenaars staan dag in dag uit met kettingzagen, grote beitels op de ijsblokken te werken, bij min-30/35 graden! Later, in Khabarovsk, hoorden we een leuk verhaal trouwens! Er was een wedstrijd uitgeschreven voor het maken van de mooiste sculptuur. Een Afrikaanse sculpturist deed mee en won de eerste prijs! Iets anders dat ook grotesk overkwam was het hoofd van Lenin dat op een ‘voetstuk’ staat: het is het grootste exemplaar in zijn soort!

Als we Ulan Ude uitrijden beginnen we aan een route waar we weinig informatie over hebben. Verschillende Russen zeiden tegen ons ‘daar is geen fatsoenlijke weg’. In onze logika kon dat niet kloppen, oost Siberie kan niet geisoleerd zijn van centraal Siberie. Merkwaardig genoeg geven ook de kaarten weinig duidelijkheid, wel dat er een weg is, maar een secondaire weg of ‘winter road’. We beginnen met alle voorzorgen van weten welke dorpen, stadjes we in elk geval moeten aandoen, welke afstanden, etc. We kunnen dat controleren met onze gedetailleerde Russische wegenkaarten. Dit stuk van de reis, wordt, behalve nog door de onbekendheid van de wegen, bemoeilijkt door de heel lage temperaturen, waar zelfs de Russen over klagen!

Bij het uitrijden van Chita, een grote stad aan het begin van de eerste ‘winter road’, is het meteen onduidelijk: de Tomtom die tot nu toe betrouwbaar was, geeft ‘duidelijk’ een foute route aan. Zoeken op de kaarten, proberen mensen te vinden die wat engels spreken! We vragen het aan iemand bij een pompstation! Onze Reddende Engel, eerst probeert hij het uit te tekenen, het blijft onduidelijk, we begrijpen dat hij zelf op reis moet en is bereid om ons te helpen door voorop te rijden en ons op de ‘winter road’ af te leveren!

Na een ongelooflijk slecht stuk weg waar we grotelijks vragen bij hebben in de trant van ‘redden wij dit met de Bus?’ bereiken we na ongeveer na een uur een weg die heel veel beter is. Belangrijkste is dat de kaart klopt met de plaatsnamen van onze ‘Engel’! We nemen afscheid, bedanken hem en we kunnen over grote afstanden deze weg met redelijk goede verharding volgen. Af en toe slechte stukken, maar als je Afrikaanse wegen gewend bent dan is dit geen probleem. Voor ongeveer drie dagen kunnen we op deze weg en vergelijkbare andere wegen doorrijden naar het oosten! Waar er geen verharding is is de weg begaanbaar omdat alles hard bevroren is!

We overnachten in kleine stadjes, waarvan we van te voren weten wat de namen zijn om meteen te kunnen aangeven bij politie kontroles waar we heen gaan! De dagen, die begonnen met onzekerheid verlopen nu goed. De kou overdag van tussen de minus 20-30 blijft lastig voor de verwarming van de Bus om de temperatuur boven nul te houden. We sluiten de ruimte voorin waar wij zitten naar het achterdeel af met het gordijn dat we normaal ‘s nachts gebruiken om te slapen. Achter in de Bus is het ver onder nul, maar voorin gaat het goed, zeker als in de loop van de ochtend de zon op komt! Op sommige dagen lukt het om de zijruiten enigszins vrij te houden van ijsboemen. We zijn heel blij met het kwaliteitskacheltje dat we als reserve bij ons hebben en dat we kunnen gebruiken als de autokachel het zou mogen begeven.

De ‘staat van permafrost’ van de Bus blijkt in die dagen niet alleen ’s morgens als de motor weer tot leven moet komen, wat zonder een enkel mankeren altijd goed ging, het blijkt ook uit de dikke laag vorst-bloemen die zich ontwikkelen op de metalen portierspijlen van de deuren! Willie heeft op dat soort uren een hoogst effectief viltkleed (bedankt Jaap en Barbara!) aan, ik een tweede jas, etc!

… en telkens een zachte landing in een hostel of hotelletje …

De planning van de overnachtingen geven we veel aandacht. We bepalen zelf hoe lang/tot hoe laat we willen rijden en vragen zoveel mogelijk aan mensen, met wie we kunnen praten, waar een geschikte overnachtingsplaats is. Zo slapen we in Mogocha, via informeren bij de lokale supermarkt, op de 5e verdieping van een grijze sovjet flat-verhuurd door de eigenaresse die elders woont! In Magdagachi lukt het met hulp van een echtpaar om na verschillende adressen een prima kamer te huren van een governments guesthouse. (Overdag met onze gedachten bij Clara die haar onderzoek heeft!) We zijn in het meest noordelijke deel van onze route in Siberie als we bij het inrijden van Zavatinsk meteen het bordje ‘Luxe Hotel’ zien! Werkelijk een meevaller! (overdag lang met Inge gebeld die het moeilijk registratieprobleem van QUEST in Ethiopie grandioos heeft weten op te lossen!) Op de volgende dag bereiken we Khabarovsk, we zijn nu Siberie uit, de koudste stad ter wereld met meer dan een half miljoen inwoners! We zijn in the Far East of Russia, maar het is nog steeds arctisch! We duiken een – te duur – hotel in! Veel te zien in deze stad, ontmoeten mensen uit ons netwerk van de Lutherse wereldfederatie, mogen in hun appartment slapen, gaan naar concerten en uitvoeringen. Fijne mensen! Bedankt! Het is deze stad die, na drie dagen rusten, ons na 1 dag reizen naar Wladiwostok brengt, naar die warme plaats in de Lutherse kerk waar we nu zijn! Prachtige stad, veel lopen we door de stad, staan verbluft bij die enorme 20 meter hoge kerstboom op het Plein van de Revolutie! Met die boom ging het trouwens mis in 2009: het viel om, veel schade aan de kerstballen horen we! De grootste hebben een diameter van meer dan een halve meter!

 ….. voor de Bus soms een ‘warm parking’ en tenslotte een Winter beurt bij VW-Wladiwostoc!

Hier eindelijk rust voor de Bus, die bij de VW-garage een grote beurt krijgt! Altijd leuk, die belangstelling in de Russische VW-garages voor deze klassieke bus! We krijgen VW-petten en Kerstballen met VW daarin gegraveerd kado! Prachtig, iets om te bewaren!

Een kerstfeest en Willie’s verjaardag in Wladiwostok!!

58 24 december, KerstavondEen kerst en Willie’s verjaardag ver van huis! Niet naar de kinderen toe of de kinderen die komen! Dat voelen we wel! Die zijn thuis op Lheebroek in ons huis, zeggen ‘dat ze wel thuis zijn maar dat wij er niet zijn!’ Willie’s verjaardag is hier niet onopgemerkt voorbijgegaan, veel felicitaties over de mail maar ook hier van de mensen met wie we hier omgaan! Een mooie tekst gekregen, tijdens de kerkdienst!

We hebben onze tickets geregeld om op 2 januari met de ferry via een korte stop in Zuid Korea naar Japan te reizen! Douane moet nog, altijd een beetje spannend in Rusland!!

We wensen jullie allemaal heel fijne Kerstdagen en een gelukkig en gezond 2013!!!!

Wim en Willie, 25-12-2012