Santiago + Atacama woestijn

Santiago de Chili!

Wanneer we vanuit Valparaiso naar Santiago rijden zien we pas goed hoe mooi deze enorme stad aan vrijwel alle kanten wordt omarmd door de Andes! In de tijd dat wij er zijn, het is vroeg voorjaar, is er veel sneeuw, waardoor de gebergten nog imposanter worden! Als je in de stad bent is er vrijwel geen locatie waar je de bergen buiten de stad niet ziet! We reizen naar Santiago met de trein vanaf Marco’s huis, -we vertelden al over hem en zijn ouders die als vluchteling in Nederland waren. Gebruik van de trein is beter omdat het verkeer in Santiago extreem druk is, en niet alles gemakkelijk te vinden is in de stad. We genieten van de deze stad! Een grandeur en stijl, prachtige plaza’s en brede wegen, tussen de banen brede groene gebieden met kunst en speelplaatsen voor kinderen, terrassen en veel mooie gebouwen. In het oude deel van de stad –downtown- veel theaters, museums en overheidsgebouwen die in de publieke ruimten ook exposities organiseren.

Cultuur en natuur, we genieten van beide!

We lopen in en uit bij deze plaatsen, vinden een mooie tentoonstelling over de opkomst van Salvador Allende, de eerste democratisch gekozen marxistische president ter wereld en hoe hij door een staatsgreep door Pinochet werd afgezet en gedood. In de tentoonstelling moet ik terugdenken aan september 1973, toen we als studenten de ontgroening van de nieuwe lichting HBCS studenten deden, hoe de aandacht voor de militaire coupe in Santiago het won van de ontgroening! Maar ook dat het tenslotte ook gewoon doorging! Het studentenleven was in die tijd sterk politiek gekleurd, anders dan nu? Er is een fototentoonstelling over het eiland Chiloe, wij zijn daar ook geweest –een eiland dat niet bij Chili wil horen en onafhankelijk wil blijven! We realiseren ons dat hoe graag we in onze reizen in de natuurgebieden zijn, in de gebergten, dat we vooral ook graag in de steden zijn, voor de cultuur, die daar zo divers beschikbaar is en het ontmoetingen met mensen mogelijk maakt die een bijzonder verhaal te vertellen hebben!

Hoog in de Andes in San Pedro de Atacama

Na de aangename dagen in Santiago gaan we naar één van de mooie gebieden in Noord Chili, naar San Pedro de Atacama, het is feest in de stad vanwege de afsluiting van het schooljaar. Op het Plaza, de gezellige dorpspleinen die je in alle dorpen en steden vindt, voeren kinderen en volwassenen dansen uit. San Pedro is hoog, circa 4000 meter en we merken dat vooral na een wandel/klimtocht naar Valle de Luna om daar de zon te zien zakken over de vulkanen, flinke hoofdpijn en misselijk. We drinken veel Coca snoepjes en thee, een lokaal probaat middel tegen hoogteziekte!

De volgende ochtend is het gelukkig weer over en we maken ons op om naar de Laguna de Chaxa zoutgebieden te gaan! Buitengewoon indrukwekkend, tegen een schitterende horizon strekt de zoutvlakte met veel water zich kilometers ver uit, De temperatuur is hoog, ver boven de 30 graden, door de hel-witte kleur van het zout kunnen we nauwelijks zonder zonnebril! Het bijzondere is dat de licht intensiteit zo groot is dat de automatische instelling van de camera niet meer functioneert, we kunnen maar beperkt foto’s en filmpjes maken.

SAMSUNG CSC

In deze omgeving van een verzadigd zoutmeer sta je verbaasd van de hoeveelheid vogels en kleine knaagdieren die daar kunnen leven. De sierlijke Flamingo’s met hun bijzondere manier van doorzoeken van water/modder voor voedsel kun je lang naar blijven kijken! We zoeken tenslotte, ondanks het moois, een goed heenkomen in het bezoekers centrum waar het ontstaan van de zoutmeren door de waterstromen uit de Andes uitgelegd word!

Óp naar Bolivia

Na ons verblijf in San Pedro de Atacama realiseren we ons dat we dóór moeten reizen naar Bolivia. Ons aanvankelijke plan om via de grens in het zuiden Bolivia binnen te gaan moeten we vanaf zien, we spreken mensen die op die route teruggekeerd zijn omdat de weg heel erg slecht is. Een ander stel wil het nog proberen, hoe het afgelopen is weten we niet. De meer noordelijke route die we tenslotte kiezen laat een van de mooiste landschappen zien van de Andes, we rijden langs rokende vulkanen, prachtige gebergten in verschillende kleuren, groene valleien/oases soms maar vooral woestijngebied.

SAMSUNG CSC

In de namiddag bereiken we de grens met Bolivia, vriendelijke douane/immigration beambten die vragen wanneer we weer terug komen naar Chili! Zal wel gebeuren, Chili is een aangenaam land, ook een land met veel economische ontwikkeling en stabiliteit. Chilenen laten je verder ook ongestoord je gang gaan, je voelt je daar nogal vrij als reiziger! Na de Chileense grens komen we bij de Boliviaanse grens. Als we na de formaliteiten aan de beambte vragen of we daar voor de nacht mogen blijven staan -we reizen niet in het donker!- zegt hij dat dit niet toegestaan is! Daar kun je dan niet zoveel meer aan doen! Dan zien we een Chileense auto, een gezinnetje, Omar en Carla met hun twee kinderen, dat ook de grens over gaat. We vragen waar ze heen gaan, zelfde richting als wij!! Hiephoi, we vragen of we samen kunnen rijden, en dat is prima! Na een urenlange rit, tussendoor nog een bezoek aan een familielid in een dorpje onderweg, komen laat in de nacht aan in Uyuni. Aardige mensen, we parkeren op hun erf en slapen goed tot we wakker door de hete woestijnzon! Bijzondere ervaring om dan te zien dat we ineens in een indiaanse omgeving zijn aangeland – Bolivia is vooral Indiaans! Direct na aankomst worden we geconfronteerd met één van de knelpunten in Bolivia, tekort aan dieselolie. Met Carla gaan we enkele pompstations af en tenslotte, bingo! Hebben we een volle tank! Nou ja, Bingo!??, de prijs van brandstof voor buitenlanders is dubbel zo hoog als voor Bolivianen!! Ja, dus toch Bingo, maar dan voor het ministerie van financiën in Bolivia!

In het volgende reisverslag over het grootste zoutmeer dat we bezochten in Uyuni!

Alle goeds!

Wim en Willie

Fotoserie Atacama, Filmpjes Chili