april (Indonesië)

Alles wat indruk op ons maakt bevindt zich in ons zelf.

We zijn op de laatste dag van ons verblijf in Azie aangekomen! De afgelopen maanden zijn we door twee wereld-delen gereisd: Europa/Rusland en Azie! Toen we van Wladivostoc in The Asian Dream de haven uitvoeren was het een moment als nu: afscheid nemen van een indrukwekkend continent, met veel verschillende gezichten tijdens de unieke Siberische voorwinter!! Wat een kou! En ook, wat we voelden ondanks alle verschillen; Rusland is deel van het Europese cultuurgebied: de oude Tsaristische visie, onderbroken door de wrede Sovjet periode.

Nu verlaten we Azie, Japan daarin meegerekend – zonder dat Japan dat zelf ook zo ziet ! Waar we in Japan door geraakt waren was de grote openheid, geen inspanning te groot om te communiceren terwijl er weinig engels gesproken werd. Dan de mobieltjes en Google-translate erbij ! Japanners zo toegewijd, die door hun schema’s zo moeten afzien van wat ze graag willen! Wat we prachtig vonden in Laos en Maleisië, dat je er gewoon bent, veel vriendelijkheid, je wordt niet lastig gevallen. Kom daar eens om in Indonesië, luidruchtig en voortdurend opletten dat je als toerist niet bij de neus genomen wordt. En we waren daar door de afwezigheid van de Bus ook veel meer toerist!

In Indonesie waren we vooral in Jakarta, waar we gast waren van de Sumengen-familie, in de afgelopen jaren hebben we veel samengewerkt met Bebi Sumengen en haar vader, Pak Sumengen die onder meer professor is aan de Universiteit van Indonesie. We mochten in het huis van Mamiko, Bebi´s moeder, logeren. 103 ... tot 1949 's Lands Plantentuin te BuitenzorgMet haar gingen we naar de mooie stad Bogor, waar we de botanische tuinen bekeken, die in Nederlandse tijd zijn aangelegd. Voor de Indonesiers een vaste uitgaans plaats in de weekenden. Ook waren zij en Pak Sumengen erbij als we in de stad uitgingen naar bijvoorbeeld de musea, de treintickets gingen regelen naar Surabaya en vliegtickets naar Flores. En dan die Indonesische keuken van Mamiko !!

Deze aangename ervaringen bij vrienden zijn prachtig, maar Jakarta is geen stad om als toerist te zijn.  Na een paar dagen bekruipt je de enorme ongeorganiseerde drukte, en de vervuiling in Jakarta! Een stad waar tien miljoen mensen leven! Wanneer we met de comfortabele trein de stad uitglijden zien we die enorme overbevolking en armoede in de sloppenwijken. We zijn op weg naar  Surabaya, oost Java, op weg naar het eiland Flores. Het eiland uit het rijtje eilanden dat we op de lagere school leerden, en nu nog kunnen opzeggen. (En dan wordt er gezegd dat uit je hoofd leren niet zinvol is!! Het gaat een leven mee!)

18 Uitzicht vanuit bakon Hotel Bayview GardensDe eerste dagen hebben we een kamertje gehuurd in een Bed&Breakfast van waaruit we een grandioos uitzicht hebben op de baaien en de omliggende zee, schitterend! En passant zie we de veerboot uit Soembawa binnenlopen, oh, ja, dat was de veerboot die we nodig hadden gehad voor onze Bus!!

14 Three deep Vulkanic Lakes (derde Lake in de mist)We reizen de prachtige berggebieden in naar het zuiden, met hoog daarin de vulkaanmeren, grote bijzonderheid dat sommige naast elkaar liggende meren grote kleurverschillen hebben, helder blauw, rood, zwart, verklaard door de mineralen van het onderliggende gesteenten. 05 ... genieten van deze rustNu we de Bus niet meer hebben, zijn de bromfietsjes belangrijk voor het vervoer: we zoemen de stadjes door, genieten van de mooie uitzichten over de schitterende baaien. We logeren in de bergen bij een jonge familie, Robert werkt bij een straatkinderprogramma in Jogyakarta en bouwt ondertussen, als hij thuis is, het bungalowpark op. Zijn vrouw Florida is onderwijzeres op de lagere school in het dorp. In het stille dorpje Moni genieten we van rust, de drukke tijd in Maleisie toen we op afstand in de slag waren met Indonesie om een importvergunning voor de Bus te krijgen, daarna Jakarta en ook de onzekere en verdrietige dagen toen kleine Sarah ziek was! Het werkt nog na! Willie heeft eens een mooi gedicht overgeschreven (van Broeder Vincentius Huizinga, uit ‘Het dansende verlangen’) :

Verstrengeld met het aardse               Waren we het vliegen verleerd
En waren we niet bij machte                Op te stijgen naar omhoog.
De tuinier zag dat, greep in, wierp ons in de vrije ruimte, en zei ons te vliegen naar de bloesems van het leven.
We herkenden weer de vleugels en vlogen hoog zoals de bedoeling was, geen vliegangst kenden we, geen lucht was ons te hoog, geen verstrengeling te sterk.
Want het Vertrouwen maakt onze draagkracht een schone bloesem.
Met de kracht van een vlinder:   Vertrouwen!

05 ... planten van rijst,Na Flores zijn we nog een paar dagen in Bali, en zoeken het dorp Ubud weer op waar we 8 jaar geleden ook waren. Nu een drukkere hoofdstraat, we wandelen de andere kant op en zijn na minuten in de rijstvelden, lopen over de smalle paden, komen bij de kleine offer-plaatsen, nog de verse kommetjes van bananen en palmbladeren met daarin rijstkorrels en bloesems, een offer van gisteren, vanmorgen. Religie in Azië, authentiek.

We vertrekken morgen voor het derde en laatste deel, naar Australië !.  De  Bus dobbert nu ergens tussen Singapore en Melbourne. Volgens schema komt die aan op 17 april. Roll-on-roll-off, niet in een container dus, en gelukkig vrij snel te regelen. Daarbij komen dan praktische dingen als het vinden van een verzekering. We zijn benieuwd hoe het inklaringsproces in de Melbourne haven zal zijn omdat Australië strikt is met import van goederen van buiten het continent. We zullen door het land reizen, op allerlei manieren en plaatsen, maar vooral ook de mensen in Australië bezoeken die we al heel lang geleden hebben leren kennen: veel enthousiasme, ook van hun kant, we zien er naar uit! Iedereen woont min of meer in het zuiden en Tasmanië! Eric en Leonore kennen we uit de Tanzania-Katumba tijd (’77)! Allister en Pauline (Tasmanie)  uit Mutare-Zimbabwe tijd (’87),  Michael en Marjory uit Mutare-Zimbabwe tijd (’87), Jim en Lynne, QUEST over de laatste 20 jaar.

Het plan voor een vakantie naar Australië is eigenlijk de trigger waarmee onze reis begonnen is.  We wilden graag op vakantie naar Australië, toen we hoorden hoe duur het daar was om er heen te gaan, een camper te huren etc. besloten we om dit te combineren met een reis door Azië, die we toch al in gedachten hadden.

De foto´s vertellen weer het eigen verhaal!

Wim en Willie