Tussenbalans plus verslag van India en Nepal

Een beetje een tussenbalans – vinden we dit lange afstand treinreizen leuk en is het haalbaar?!

Op veel momenten tijdens deze reis staan Willie en ik er bij stil dat dit niet een reis is zoals de andere waarbij je zoveel mogelijk wilt zien van de landen waar je bent. Nu is er voortdurend de vraag ‘is dit een geschikte route of zijn er betere routes om op de plaats van bestemming aan te komen’. De vraag die centraal staat, zeg maar onze missie, is of het haalbaar is en prettig om met goede kwaliteit langeafstandstreinen van Nederland naar een Aziatische bestemming te reizen. En dat willen we omdat vliegen een te zware belasting is voor klimaat en milieu. De treinen, en ook goed gebruikte bussen, produceren slechts circa 10% uitstoot vergeleken met een vliegtuig!

Veelzeggend voor de vraag hoe het is om zo te reizen is of wij zelf vaker zo’n soort reis nog wel eens zouden willen maken. Ons antwoord daarop is ‘ja’, we vinden het heel aangenaam. We gaan er van uit dat we dit nog wel vaker zullen doen! We zien veel van de landen waar we reizen, landschappen, natuur en we spreken veel mensen onderweg!

Het is ook een probeer-reis voor ons: wat zouden we in de toekomst anders doen?

1-Van te voren een maximum aantal visums in NL gaan halen, en geen E-visums omdat je daarmee als overland-reiziger niet bij alle landen de grens over komt, maar alleen bruikbaar van luchthaven naar luchthaven. Verder zijn sommige ambassades buiten Europa minder transparant in hun visum beleid. In Den Haag heb je geen last van flauwekul of vragen om smeergeld als je een visum aanvraagt voor een land op je route.

2-Alle treintickets online proberen te kopen vóór vertrek, daardoor ben je in de landen onafhankelijk van onbetrouwbare treinticketverkopers als we ervaren hebben in Roemenië en India. Dit is zeker niet gemakkelijk, maar je kunt voor een deel het zelf doen online en ook zijn er in NL enkele treinreisbureaus, althans tot corona tijd.

3-Goed weten welke reisbelasting je zelf aan kunt. Voor de meeste mensen is Pakistan niet aan te bevelen. De veiligheid, stabiliteit, voorspelbaarheid en een lastige grens met India zijn niet gemakkelijk – overigens hebben we van de Pakistani zelf een behoorlijk positieve indruk, maar de genoemde cocktail is wat je niet direct leuk vindt op je reis. We hebben de route via Pakistan gedaan omdat we wilden weten hoe het er echt was. We weten nu dat je beter in Iran, door Teheran, dan Shiraz kunt gaan en verder naar het zuiden naar Bandar-e-Lengen aan de Perzische Golf. Daar vandaan gaat er regelmatig een aantrekkelijke Ferry naar Dubai van waaruit  je dan een vliegreis naar bijvoorbeeld New Delhi of een andere bestemming in India maakt – is inderdaad een concessie. In India is het treinsysteem goed geregeld.  

4-En verder, van tevoren goed weten welke dingen je wilt bekijken in de steden waar je overstapt. Ook daarvoor zoveel mogelijk vooraf online de tickets kopen. We kennen nu een aantal betrouwbare mensen onderweg die altijd willen helpen, zoals Shila (Shiraz-Iran), een professionele guide.

De reisformule die we willen testen lijkt vrijwel zeker haalbaar. Deze is: 1 maand voor mooie lange treinreizen, 1 maand voor het vakantieverblijf in het land waar je heen wilt en dan weer 1 maand treinen, terug naar NL. We hebben er zelf langer dan één maand over gedaan om in Zuid Oost Azië te komen maar weten ook waardoor we ‘tijdverlies’ hadden: het verlies van mijn mobiele telefoon was echt een ramp! En ook de visa aanvragen onderweg heeft tot nu ca. 10 extra dagen gekost! Mocht iemand ook zo’n treinvakantiereis willen maken dan zijn we graag bereid om onze ervaringen te delen! Maar hoe je je ook voorbereid, het hoort bij je reis dat er dingen gebeuren die je niet had voorzien. Erg? Dat valt wel mee als je dat een plekje kunt geven en blijft genieten van al het mooie!

Ons bezoek aan Nepal!

We keken uit naar ons bezoek aan Nepal – maar in de planning van het landenlijstje hadden we vanuit Pakistan naar India willen gaan en dan naar Nepal. Maar dat ging niet door omdat de Indiase Ambassade in Pakistan-Islamabad nauwelijks meewerkte aan het verkrijgen van visums. Daar hebben we ook gezien dat die houding van de officials er de over-land-reizigers toe kan brengen om maar wat smeergeld met het paspoort mee te doen! Dat was niet onze bedoeling en we hielden vast aan de strohalm dat het gemakkelijker zou gaan vanuit Nepal. Dus vliegen naar Nepal, liever niet! Maar hoe kom je er anders, er staat tegenover dat we er heel aangename dagen hadden! We logeerden in het Templehouse, een sfeervol oud huis in het oude centrum. Na de pittige dagen in Pakistan, met de discussies over het India-visum was het hier fantastisch. De vriendelijkheid en onbegrensde gastvrijheid van de Nepalese bevolking, het toerisme-herstel in het land komt net op gang, mensen vertelden er ook over hoe groot de inkomenscrises voor hen geweest is.

Omdat we vooral ook op treinroute verkenning zijn gaan we niet reizen buiten Kathmandu. We genoten van de stad, veel rondgewandeld in het oude centrum, buiten gezeten, een bezoek aan de schitterende Garden of Dreams gebracht waar we veel uren waren. We bezochten de historisch Patan Tempelwijk. We genieten daar evenveel van de vele schoolkinderen die daar een muziekfestival en yoga les hadden, als van wat de oude en door ons gerespecteerde monniken overgeleverd hebben. Door onze belangstelling voor de religies praten we er regelmatig over als dat zo gelegen komt tijdens ontmoetingen. Het weldadige, zou je kunnen zeggen, is dat in de oosterse religies vooral humaniteit-menselijkheid centraal stellen. Maar er is ook de stress en conflict tussen religies in de Aziatische landen; in alle landen waar we reizen zijn daarvan voorbeelden. Maar ook in Nederland lopen de toleranties terug tussen christelijke en niet-christelijke groepen.   

Na de zoete dagen in Kathmandu maken we ons weer op om verder te gaan, we hebben van de Indische ambassade al vernomen dat ook overland er geen visum beschikbaar is. We vliegen naar New Delhi waar we Sandeep Gupta zullen ontmoeten, eens mijn collega (in QUEST). We hebben er jaren naar uitgekeken dat we elkaar nog eens zouden spreken in India.  

En dan India!

Als je in een reuze stad als New Delhi bent, met 28 miljoen inwoners, dan realiseer je je welke schaal dit land heeft met een derde van de wereldbevolking, ruim 1,2 miljard mensen. Als dan de overheid besluit, zoals vorige week gebeurde, dat er geen plastic meer voor éénmalig gebruik verkocht mag worden dan weet je dat deze landen juist impact kunnen hebben!

Voor we ons onderdompelen in herinneringen ophalen proberen Sandeep en wij het ticket te kopen naar oost India, dat lukte echter niet online. Het is vakantietijd, je moet dan weken van tevoren boeken! We besluiten om de volgende morgen naar het ticket bureau te gaan. We gaan met z’n drieën de stad in, kletsen bij, en genieten van de heerlijke Indiase keuken!

Foto’s New Delhi en Agra:

Op de terugweg zoeken we het ticketkantoor op waar we de volgende ochtend heen moeten. Om een lang verhaal kort te maken, we komen door foute voorlichting op een ander kantoor terecht – en kunnen we pas over 2 dagen treinen! We besluiten de drukte van de stad achter ons te laten, nemen een huurtaxi naar het stadje Agra, bezoeken daar het schitterende Taj Mahal, het wit marmeren mausoleum van de Mogul vorst Shah Jahan en een deel van zijn familie. Het dateert uit de tijd dat de Islam machtig was in India, in de 17e eeuw. Omdat de ‘gloed’ van het marmer vooral door de opkomende zon het mooist is zijn we er ’s morgens om een uur of half 6. Het is indrukwekkend! In de oude tijd werkten vooral Iraanse architecten aan deze prachtige gebouwen en werden de bouwmaterialen uit de hele regio gehaald, tot uit Turkije. Op kamelen en paarden vervoerd – maanden lange reizen om één vracht kostbaar gesteenten op de plaats te krijgen!  

Foto’s Taj Mahal

Later op de dag zijn we terug op het centraal station in New Delhi – we hebben hulp van een ervaren bagage-man en helpt ons de weg te vinden op het perron, de mensenmassa en tenslotte de gereserveerde plaatsen en bedden. We zullen uit Delhi ruim 2.000 kms reizen naar Dimapur, een stadje enkele honderden kilometers van de grens met Myanmar. We genieten van de aantrekkelijkheid van de veranderende landschappen, de steden en dorpen, het delta gevoel dat je hebt bij al het water in het drainagegebied aan de voet van de Himalaya. We glijden naar een steeds groener en natuurlijker omgeving, steeds minder te merken van het rumoerige en ook ruwe Delhi. De mensen zijn Aziatisch, vriendelijker en communicatiever dan het stukje van het westen dat we gezien hebben.

Per trein van New Delhi naar Dimapur:

Het verhaal is al lang, niet alles kan verteld worden! Wat we gezien hebben in Dimapur stad, hoe we enkele dagen later de nachtelijke reis over een door regens en modder-verschuivingen bijna onmogelijk geworden weg naar Imphal afleggen, 13 uur rijden over 220 kilometers. Er is tussen beide plaatsen geen treinverbinding.

Dimapur en Imphal:

En hoe we in deze dagen de langdurige emailwisseling hadden met de Visum afdeling van de Myanmarese overheid, het visum dat maar niet wilde komen en tenslotte kwam met een wel heel bijzondere beslissing: voor Willie afgewezen en voor mij goedgekeurd! Dezelfde indiening! En daarbij de beslissing dat er alleen een visum aangevraagd kon worden op basis van binnenkomst in de hoofdstad Yangon! Dus niet over land zoals wij dat wilden en zoals het ook als mogelijkheid aangegeven was in de visum bepalingen. Nieuw beleid, stond er bij in de email! We stonden perplex! Om nog een keer een visum procedure te beginnen vraagt voor nu te veel tijd, zouden zeker nog een week moeten blijven/wachten. We besluiten om Myanmar te skippen en naar Thailand/Bangkok te gaan – Australië trekt steeds meer!

De foto’s vertellen het verhaal, laten veel zien!

Een fijne zomer toegewenst in Nederland en elders!!

Wim en Willie

‘Bericht aan de reizigers’

(Jan van Nijlen, Vlaams dichter, 1884-1965)

5 gedachten over “Tussenbalans plus verslag van India en Nepal

  1. Ruth van Dalen

    Prachtig om jullie ervaring in India en Nepal te zien. Het roept herinneringen op van lang geleden….1990.
    Wat een ervaring, de geur, de geluiden en de prachtige Himalaya en de Taj mahal.
    Ook aan Thailand en Indonesië mooie herinneringen.
    Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
    Geniet er van.
    Liefs Ruth

  2. Corrie Doorten

    Wat een andere wereld zeg Mooi dat jullie genieten! Laat mij maar mooi in lhee want zo,n reis lijkt voor mij te spannend. Nog veel veilige reis uren en dagen gr corrie

    1. Wim

      Wat fijn dat je zo meeleeft Corrie, en in Lhee en Lheebroek is er ook veel te doen! Op de dagen dat we daar zijn genieten we volop! Mooie zomer toegewenst!

  3. Els Hergaarden

    Dag Wim en Willie,

    Wat leuk om zo te lezen wat jullie aan uitdagingen meemaken.
    Jullie zoektocht om naar Australië te komen op deze manier, doet mij denken aan mijn zoektocht, voor de cliënten de juiste reis te maken in het maatschappelijke leven.
    Voor jullie veel gezondheid en mooi avontuur gewenst.

    1. Wim

      Ja, een mooie vergelijking Els! We weten waar je mee bezig bent, en dat is inderdaad helpen bij het zoeken naar wegen in de maatschappij! We realiseren ons dat wij zelf deze uitdaging creëren terwijl anderen de uitdaging overkomt! Bedankt en een mooie zomer toegewenst!

Laat een antwoord achter aan Corrie Doorten Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.